شروط ضمن عقد از جزئیات عقد نامه است. عقدنامه مثل تمام قراردادهای که برای توافق یکدیگر در داخل آن لیستی از قوانین، مقررات، تبصره و… وجود دارد، عقدنامه هم یک نوع قرارداد محسوب می‌شود که به توافق و امضای یکدیگر قرار می‌گیرد. لیستی از شرایط و قوانین و مقررات ضمن عقد در ادامه آورده شده است که کامل به آن می‌پردازیم.
شروط ضمن عقدنامه ازدواج در حقیقت لیستی از وظایف و تعهدنامه‌هاست که قانون‌گذار در اختیار زوجین قرار می‌دهد تا عقدنامه و قرارداد فی‌مابین را به میل و متناسب با خواسته خود نزدیک‌تر نمایند.
بر اساس قانون مدنی کشور ایران، برای برپایی و به رسمیت شناخته شدن ازدواج، یک عقدنامه لازم‌الاجراست که در آن هر زوجین یعنی هم زن و هم مرد موظف هستند و به‌اجبار شروط و تعهدات داخل عقد را قبول کرده و به امضاء دربیاورند البته در همین امر از حقوق مربوط به جنس خود هم برخوردار هستند.
شرایط عقد نکاح
شرایط عقد نکاح یا به عبارتی مواردی هستند که در بطن عقد قرار دارند که غیرقابل شبهه و شک و از همه مهم‌تر اعراض کردن از کاری که باید انجام دهند به بیان ساده زوجین در این شرایط حق ندارند به میل خود عمل کنند.
البته در شرایط قانونی در مواردی بعضی اوقات برخلاف توافق و شرایط ضمن عقد، نکاح صورت می‌پذیرد که این تماماً با اختیار و انتخاب طرفین صورت می‌پذیرد.
ازاین‌رو با تغییر صحیح و سازنده از این امکان حقوقی که در برابر قانون در انحصار مرد بوده است را در جهت تساوی حق زن هم در نظر گرفت. همان‌طور که بیان شد این شرایط و قوانین به انتخاب زوجین انجام می‌پذیرد و هیچ اجبار و تأکیدی وجود ندارد.
درهمین رابطه ببینید : سالن عقد تهران
نکات کلیدی شروط ضمن عقدنامه
از سال ۱۳۶۰ شمسی به بعد در سند ازدواج، شرط‌هایی به‌عنوان شرط ضمن عقد پیش‌بینی شد که عاقد مکلف است قبل از اجرای صیغه عقد، تمامی موارد را برای زن و مرد قرائت کرده و در صورت ضروری بودن شرایط و سختی مفهوم آن، کاملاً مفاهیم را برای آنها به شکل قابل‌درک بیان کرده تا زوجین با آگاهی کامل زیر شرایط مندرج در بند عقد نکاح را با میل و مقبول خود امضا کنند.
زوجین می‌توانند طبق قانون “ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی ایران” که شامل مورد ذیل می‌باشد:
طرفین عقد ازدواج می‌توانند هر شرطی که مخالف با مقتضای عقد مزبور نباشد در ضمن عقد ازدواج یا عقد لازم دیگر بنمایند مثل‌اینکه شرط شود هرگاه شوهر زن دیگر بگیرد یا در مدت معینی غائب شود یا ترک انفاق نماید یا برعلیه حیات زن سوءقصد کند یا سوء رفتاری نماید که زندگانی آنها با یکدیگر غیرقابل‌تحمل شود زن وکیل و وکیل در توکیل باشد که از اثبات تحقق شرط در محکمه و صدور حکم نهائی خود را مطلقه سازد.
طبق ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی کشور علاوه بر شروط مندرج شده در قباله نکاح، زوجین حق‌دارند هر شرطی که به میل و اراده و خواسته خود به عقدنامه اضافه کنند البته با موافقت یکدیگر و با امضای طرفین که لازم اجرا و قابل پذیریش قانونی می‌باشد.
در قانون مدنی، مرد دارای حق و اختیاراتی ویژه‌تر از زن دارد که شامل: طلاق دادن زن، ازدواج مجدد، تعیین محل سکونت و … قاعدتاً این حقوق همراه با وظایفی می‌باشد که مرد در قبال زن خود دارد، البته بعضی اوقات بعضی از مردان از این حقوق قانونی خود بدرفتاری و سوءاستفاده کنند، درنتیجه طبق مجوز قانون مدنی زنان می‌توانند با استفاده از شروط ضمن عقد محدودیت و محرومیت‌های قانونی خود را با سیاست زنانه جبران کنند که این راه‌حل در ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی در بالا بیان شده است.
قانون رابطه جنسی ضمن عقد به نفع خانم‌ها
زنان می‌توانند شرط ضمن عقد خود را با عدم رابطه جنسی بگذارند که منع شرعی ندارد. البته این موضوع بنا بر فقها متفاوت است که بر اساس ولی‌فقیه مدنظر و توافق طرفین انجام می‌شود.
شروط در بخش توضیحات عقدنامه
لازم به ذکر است که این شروط به‌صورت چاپ‌شده در عقدنامه‌های ازدواج وجود نداشته ولی امکان این را دارد که در بخش توضیحات عقدنامه نوشته شود، این شروط شامل:
- شرط وکالت مطلق زوجه در طلاق:
همان‌طور که میدانید حق طلاق با مرد است اما می‌توان آن را به زن هم بدهد البته این باعث نمی‌شود که خود مرد نتواند درخواست طلاق بدهد بلکه در این مورد هر دو سهیم و شرایط یکسانی دارند.
- شرط تحصیل:
مرد این اختیار را دارد تا هر مقطع و یا هرزمانی و در هرکجا که تشخیص بدهد، زن را از ادامه تحصیل منع نماید.
- شرط اشتغال:
حق اشتغال یکی از شروط ضمن عقد است که زوجین حق این را دارند که آن را یک شرط کنند. در جوامع امروزی بانوانان پا به پای مردان در زمینه‌های مختلف و بعضی اوقات سخت‌تر از مردان کار می‌کنند تا بتواند امور و هزینه‌های زندگی را بپردازند.
- شرط وکالت زوجه در صدور جواز خروج از کشور:
بنا بر قانون یک زن متأهل برای گرفتن مجوز خروج از کشور نیاز به اجازه کتبی مرد دارد.
- شرط تقسیم اموال موجود میان شوهر و زن پس از جدایی:
برخلاف دیگر کشورها قانون تقسیم اموال در ایران وجود ندارد و اموال برای همان فرد باقی می‌ماند و حقوق مالی طلاق در مهریه، نفقه و … خلاصه می‌شود.
- حضانت فرزندان پس از طلاق:
همان‌طور که میدانید حضانت بچه پس از طلاق تا 7 سالگی بر عهده مادر و پس از به پدر واگذار می‌شود حتی اگر پدر فرزند در شرایط مطلوبی نباشد. در قانون ذکرشده که اگر مادر پیش از ۷ سالگی فرزند دچار جنون یا با فرد دیگری ازدواج کند حضانت را از دست می‌دهد البته در این مورد برای پدر این‌گونه نیست که این خود امری تبعیض‌آمیز است.
حرف آخر
این بود برخی از شروط ضمن عقد که در بالا گفته شد درست است که در برخی موارد تبعیض وجود دارد اما خوب شما حق انتخاب همسرتان برای ادامه زندگی را دارید و می‌توانید پیش از آن در مورد تمامی این موارد با او صحبت و به توافق برسید. بسیاری از زوجین با کاهش مهریه حق طلاق را به‌صورت مشترک می‌کنند و یا تقسیم اموال را با هم انجام می‌دهند. وب‌سایت تالارکده مثل همیشه سعی کرده تا به شما در تک‌تک مراحل ازدواج کمک کند امیدواریم این مقاله نیز به شما یاری رسانده باشد
با آرزوی خوشبختی برای همه شما زوج‌های دوست‌داشتنی/ تالارکده
سوالات، نقد و بررسی